Ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια ως μια ιδέα και πέρασε στα πέρατα του κόσμου διαδικτυακά στους απανταχού συγχωριανούς.
Έγινε ευχή όλων μας και προσμονή των ξενητεμένων μας.
Και η ευχή αυτή έγινε πραγματικότητα.
Ένα πραγματικό αντάμωμα στο μεσοχώρι, στην πλατεία υπό την σκέπη του προστάτη μας Αγίου Νικολάου.
Άνοιξαν τα σπίτια, γέμισαν οι αυλές, τα σοκάκια.
Άνοιξαν οι καρδιές και γέμισε ο αέρας από χαράς συναισθήματα.
Ζήσαμε τις ημέρες αυτές, σ' ένα οδοιπορικό στις διαδρομές της φύσης, της παράδοσης, της ιστορίας μας, του κύκλου της ζωής, στιγμές απίστευτα υπέροχες.
Ο καθένας μας θα τις πάρει μαζί του φεύγοντας, με την ελπίδα ότι, αυτό θα αποτελέσει την αρχή μιας νέας πορείας για τον τόπο μας που τόσο αγαπούμε.
Θερμά συγχαρητήρια σ΄όσους συνέβαλαν στη υλοποίηση αυτού του ανταμώματος των πιο αγνών, αυθεντικών συναισθημάτων μας σε ένα πανηγύρι χαράς...
Σάββατο, 10 Αυγούστου 2013
- οι προετοιμασίες έχουν ολοκληρωθεί και η πρώτη μέρα των εκδηλώσεων ήταν αφιερωμένη στα παιδιά, μικρά και μεγάλα.θερινό σινεμά στην πλατείαγια να θυμηθούν οι μεγαλύτεροι τις θερινές προβολές στην πλατεία με ταινίες του παλαιού καλού ελληνικού κινηματογράφου και οι μικρότεροι να απολαύσουν την μαγεία μιας θερινής προβολής κάτω από τον καθαρό έναστρο αυγουστιάτικο ουρανό.. μια ζεστή βραδιά , όπου τα μικρά παιδιά που γέμιζαν το χωριό αυτές τις μέρες κατέλαβαν τον χώρο από νωρίς περιμένοντας, απόλαυσαν μια παιδική ταινία μαζί με τους μεγάλους που ξανάγιναν παιδιά...
Κυριακή, 11 Αυγούστου 2013
- το χωριό γεμίζει από κόσμο. Από τις προηγούμενες μέρες και συνεχώς γιαννωτιώτες από παντού, από την ελλάδα και το εξωτερικό, έρχονται στο χωριό... Το αντάμωμα είναι γεγονός..
- το απόγευμα έγινε εσπερινός στο μοναστήρι μας, στην Αγία Τριάδα, όπου πλήθος κόσμου παρακολούθησε με κατάνυξη τον εσπερινό.
- το βράδυ ακολούθησε στην πλατεία παράσταση θεάτρου σκιών, όπου μικροί και μεγάλοι απόλαυσαν τον καραγκιόζη..
Δευτέρα, 12 Αυγούστου 2013
οι δραστηριότητες στο σχολείο
το απόγευμα έγινε αγώνας μπάσκετ μεταξύ ομάδων εφήβων και ανδρών ( και για την ιστορία ο αγώνας έληξε 42 - 42 κέρδισαν όλοι....)
ενώ ταυτόχρονα στο σχολείο μπροστά τα παιδιά ζωγράφισαν, με την εποπτεία των διδασκαλισσών και νηπιαγωγών του χωριού μας, εικόνες και συναισθήματα στο χαρτί
που εκτέθηκαν στην διάρκεια της εβδομάδας στον διάδρομο του σχολείου όπου λειτούργησε και έκθεση φωτογραφίας και αντικειμένων που ετοιμάσθηκε με πολύ μεράκι από τα κορίτσια του χωριού ..
το βράδυ ακολούθησε το λεύκα πάρτυ νεολαίας κάτω από έναν καταπληκτικά έναστρο αυγουστιάτικο ουρανό, όπου πέρασε όλη η νεολαία μικρή και μεγαλύτερη για να θυμηθεί τα χρόνια όπου κάθε τέτοιες μέρες η ζωή του χωριού μεταφέρονταν εκεί στ' αλώνια...
Τρίτη, 13 Αυγούστου 2013
η μέρα ξεκίνησε με οδοιπορικό για την κορυφή στον Αμάρμπεη και χάραξη οδοιπορικού μονοπατιού που θα ανακοινωθεί στην συνέχεια επισήμως από τον ορειβατικό όμιλο
άλλες φωτογραφίες από την ανάβαση στον αμάρμπεη στην παρακάτω διεύθυνση, όπου ο Βασίλης Λυκοστράτης είχε την επιμέλεια του φωτογραφικού άλμπουμ, και τον ευχαριστούμε
https://www.dropbox.com/sh/
ενώ το απόγευμα το οδοιπορικό στα πέριξ ακολούθησαν μικροί μεγάλοι σε μια διαδρομή από την πλατεία στην πέρα την βρύση στα κατ΄τ΄αμπέλια, στο σταυρό, πίσω στη ντουβρά και επιστροφή στην πλατεία, όπου υπήρχαν προετοιμασίες με γλυκά πίτες από τις νοικοκυρές
και ακολούθησε διασκέδαση και χορός - ζούμπα από την νεολαία.. όπου επέδειξαν τις χορευτικές τους ικανότητες..
Στην συνέχεια προβλήθηκε η ταινία ντοκυμαντέρ του Βασίλη Τζήκα "Γιαννωτά, ο τόπος που μεγάλωσα" που συγκίνησε όλους όσους την είδαν.
Πολλά συγχαρητήρια και ευχαριστώ απ΄ όλους μας στον Βασίλη για την δουλειά του..
Τετάρτη, 14 Αυγούστου 2013
παραμονή της Παναγίας και το αφιέρωμα ήταν "η βραδιά των ξενιτεμένων" .
Για όλους όσους έκαναν χιλιάδες χιλιόμετρα για να βρεθούν πάλι κοντά μας, στην αγκαλιά της μητέρας πατρίδας φέρνοντας μαζί τους την νέα τους ζωή στα ξένα, αλλά και ξυπνώντας μνήμες του παρελθόντος. αλλά και όσους δεν μπόρεσαν να ρθουν, αλλά με την ψυχή τους ήταν ανάμεσά μας... Καλώς ήρθατε συμπατριώτες...
ΥΠΟΔΟΧΗ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΩΝ
Γιαννωτά,το
χωριό μας…ένα μικρό χωριό, κρυμμένο ανάμεσα σε βουνά που το περιτριγυρίζουν,
ένας τόπος σκληρός και άγονος… Λίγοι είναι σήμερα οι κάτοικοί του, οι πιο
πολλοί ηλικιωμένοι. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Λίγες δεκαετίες πριν, το χωριό
έσφυζε από ζωή…600 και παραπάνω κάτοικοι, νέοι οι περισσότεροι, που για να
ζήσουν ασχολούνταν κυρίως με την κτηνοτροφία, αφού άγονα και ξερικά ήταν τα
χωράφια κι ελάχιστη τροφή μπορούσαν να δώσουν. Γέμιζαν τα βουνα πρόβατα και
γίδια που έψαχναν να βοσκήσουν στον άγονο τόπο…η παραγωγή σε γάλα φτωχή, η
ταλαιπωρία των κατοίκων μεγάλη, η πείνα και η φτώχεια μόνιμος εφιάλτης για τους
ίδιους και τα παιδιά τους….Δεν τους χωρούσε όλους αυτός ο τόπος, ο φτωχός…
Έτσι,
στη δεκαετία του ’60 και του ’70, πολλοί αναγκα΄στηκαν να πάρουν το δρόμο της;
Ξενιτιάς. Αμερική, Αυστραλία, Καναδάς, Βέλγιο και Γερμανία, λέξεις που
ακούγονταν όλο και πιο συχνά στο χωριό, χώρες που υποδέχονταν τους χωριανούς
μας, προσφέροντάς τους δουλειά και μια καλύτερη ζωή. Κάθε σπίτι κι ένας
τουλάχιστον ξενιτεμένος, κάθε μάνα κι ένα τουλάχιστον παιδί που έφευγε στα
ξένα…
Έφυγαν
πολλοί, πάνω στο άνθος της ηλικίας και της ζωής τους. Και πήγαν στον ξένο τόπο,
κι έμειναν πίσω μάνες, αδέρφια, συγγενείς και φίλοι, να περιμένουν τον
ταχυσρόμο να φέρει το γράμμα…Κι όπου πήγαν ρίζωσαν κι έκαναν οικογένειες και
πρόκοψαν, μαθημένοι όπως ήταν στη σκληρή δουλειά. Άπλωσαν ρίζες στον ξένο τόπο,
έκαναν φίλους, σπίτια, περιουσίες, έζησαν καλά, μεγάλωσαν παιδιά, μεγάλωσαν
παιδιά, τα πάντρεψαν, είδαν εγγόνια…ΠΑΝΤΑ, όμως, σε μια γωνιά της καρδιάς τους
κρατούσαν ζωντανό το χωριό τους και όσα άφησαν πίσω. Και το βράδυ, στ αόνειρά
τους, γυρνούσαν στα στενά, σκονισμένα σοκάκια, στα φτωχά σπίτια και στ’
αγαπημένα πρόσωπα που άφησαν πίσω φεύγοντας….
Απόψε,
όμως, το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Πολλοί ξενιτεμένοι μας είναι ξανά εδώ,
στον τόπο που τους γέννησε. Ήρθαν από την Αυστραλία, τον Καναδά, την Αμερική
και από την Ευρώπη, για να γιορτάσουμε μαζί τα εκατό χρόνια της εκκλησιάς μας,
του Αϊ – Νικόλα. Με μεγάλη συγκίνηση και χαρά το χωριό τους υποδέχεται και θα θέλαμε
να πούμε λίγα λόγια κι ένα τραγούδι για την κάθε οικογένεια που έκανε
υπερατλαντικό ταξίδι για να βρεθεί κοντά
μας, αφού σπάνια μπορούν να έρχονται από τόσο μακριά αλλά και να μιλήσουμε και
για τους ξενιτεμένους μας στην Ευρώπη, που έρχονται συχνά, βέβαια, όμως πάλι
λείπουν απ’ τον τόπο τους, έτσι, σαν ένα μικρό δώρο υποδοχής….
στο video που ακολουθεί δείτε την εκδήλωση
στο video που ακολουθεί δείτε την εκδήλωση
Μετά την εκδήλωση ακολούθησε γλέντι στην πλατεία και φυσικά στα καφενεία μέχρι αργά τσίπουρα , μπύρες και σουβλάκια....
Πέμπτη, 15 Αυγούστου 2013
Ημέρα της Παναγίας και η εκκλησία μας ήταν ασφυκτικά γεμάτη, μέχρι και στον γυναικωνίτη είχε κόσμο, κάτι που μας θύμισε τις εποχές που το χωριό μας έσφυζε από ζωή.... Με την απόλυση και τα καθιερωμένα Χρόνια πολλά για όλον τον κόσμο και φυσικά για τους εορτάζοντες που είναι πολλοί, ακολούθησε πρωινός καφές στα καφενεία και πρωινά τσίπουρα βεβαίως....
το βράδυ το πρόγραμμα προέβλεπε την παρουσίαση του κύκλου της ζωής του χωριού μας..
ένα λαογραφικό οδοιπορικό μέσα στον χρόνο που παρουσίασαν εκπληκτικά τα παιδάκια του χωριού και καθοριστική ήταν και η παρουσία της χορωδίας γυναικών και ανδρών σε παραδοσιακά μας τραγούδια..
............
Αγαπητοί
συγχωριανοί, καλησπέρα, ξενιτεμένοι καλώς ορίσατε
Με μεγάλη
χαρά και βαθιά συγκίνηση ανταμώνουμε αυτό το καλοκαίρι στο χωριό μας, για να
γιορτάσουμε τα 100 χρόνια της εκκλησιάς μας. Πριν αρχίσει η αποψινή εκδήλωση,
θα’ θελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις όλων μας, όσων συμμετέχουμε ως μέλη του
συλλόγου στις εκδηλώσεις αυτές.
Ο σύλλογος,
αγαπητοί χωριανοί, δεν είναι κάτι αυτόνομο, κάτι έξω από μας, ο σύλλογος
είμαστε όλοι εμείς και όλοι εσείς. Ο σύλλογος είναι η νεολαία που ετοίμασε με
μεράκι το πάρτυ στο Σταυρό, είναι οι νέες γυναίκες που καθάρισαν την εκκλησία,
το σχολείο και ετοίμασαν την ωραία έκθεση φωτογραφίας και λαογραφικού υλικού,
που υπάρχει εκεί…Ο σύλλογος είναι όσοι κάθε μέρα χειρίζονται τα μηχανήματα, το
φωτισμό, τον ήχο…Είναι όλοι όσοι περπάτησαν μαζί στο οδοιπορικό, είναι όλα τα
παιδάκια που χόρεψαν, τραγούδησαν, έπαιξαν και που τόσες μέρες έρχονταν στις
πρόβες, νυσταγμένα αλλά χαρούμενα…ο σύλλογος είναι όλες οι μεγάλες γυναίκες που
άφηναν το πρωί τις δουλειές τους στο σπίτι κι έρχονταν στις πρόβες, για να
τραγουδήσουν απόψε μαζί με τους άντρες, που έκαναν πίτες και τις έφεραν εδώ
σήμερα…Ο σύλλογος είναι όσοι, μικροί και μεγάλοι, καθαρίζουν κάθε βράδυ την
πλατεία, είναι οι μουσικοί του χωριού μας που πλαισιώνουν τις εκδηλώσεις μας,
είναι τα νέα μουσικά ταλέντα που ανταποκρίθηκαν στο καλέσμά μας, είναι όσοι
ετοίμασαν με σοβαρότητα και πολύωρη έρευνα τις παρουσιάσεις και τις ομιλίες. Ο
σύλλογος είναι όσοι θα στήσουν εξέδρες, θα ψήσουν, θα σερβίρουν στο πανηγύρι,
όσοι μήνες τώρα οργανώνουν όσα ζούμε εδώ, δεκάδες και αφανείς οι περισσότεροι…Ο
σύλλογος είναι όλοι οι ξενιτεμένοι που ήρθαν από κάθε γωνιά της γης…
Ο σύλλογος είναι όσοι εργάστηκαν για το
καλό του χωριού από τη δεκαετία του ’80 ακόμη, όσοι τότε με αγνές προθέσεις
οραματίστηκαν ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο μας και εργάστηκαν γι ‘αυτό,
ανοίγοντάς μας το δρόμο…Τρεις από αυτούς έφυγαν νωρίς από κοντά μας και θα
‘θελα να τους θυμηθούμε απόψε. Πρώτα, ο αγαπημένος μας δάσκαλος, Νίκος
Παπανικολάου, ο οποίος μας ενέπνευσε και μας εμπνέει ακόμη ,ως δάσκαλος και ως
πνευματικός άνθρωπος….στη συνέχεια, ο Ηρακλής Κώτσιας και πρόσφατα ο Μπαράκος
Νικόλαος. Τους ευχαριστούμε για την προσφορά τους, ας αναπαύεται η ψυχή τους
και είμαστε σίγουροι ότι θα χαίρονται από κει ψηλά, βλέποντας τα παιδιά και τα
εγγόνια τους απόψε εδώ, να συνεχίζουν όσα οι ίδιοι ονειρεύτηκαν.
Ο σύλλογος, λοιπόν, είμαστε όλοι εμείς και
όλοι εσείς, ένας – ένας, νέος, παιδί, γέρος…Ας τον στηρίξουμε, χωριανοί, το
σύλλογο, ο καθένας όπως μπορεί, με χρήματα, με προσωπική δουλειά, με ιδέες, με μια
καλή κουβέντα, ας αποφύγουμε την εύκολη,
αρνητική κριτική κι ας ενώσουμε όλοι τις μικρές μας δυνάμεις. Είναι γνωστό πως
πιο εύκολα γκρεμίζεις, παρά χτίζεις. Σας παρακαλούμε θερμά όλους να μην
αφήσουμε το σύλλογο να καταρρεύσει, να τον δυναμώσουμε όλοι, γιατί έτσι
δυναμώνουμε αυτό που μας ενώνει, παρά τις διαφορές μας, το χωριό μας, τον τόπο που βρίσκεται στις ρίζες της
ύπαρξής μας…
Ετήσιος κύκλος της
ζωής
Αγαπητοί
χωριανοί, όπως συνηθίζουμε τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζουμε και φέτος ένα
λαογραφικό θέμα, που αφορά τον τρόπο ζωής των προγόνων μας παλιά, έτσι για να
μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί. Φέτος θα παρουσιάσουμε τον ετήσιο κύκλο της ζωής στα
Γιαννωτά, όπως τον ζούσαν οι παππούδες μας. Δύσκολη και σκληρή ήταν η ζωή τους,
μεγάλη η κούραση κι ο κόπος τους, για να επιβιώσουν και να αναθρέψουν τις
φαμίλιες τους. Όμως, συχνά μέσα σ’ αυτή τη σκληρή ζωή, έκαναν διαλείμματα
γιορτής, χαράς και ξεκούρασης, σοφά μοιρασμένα μέσα στο χρόνο. Έπαιρναν, έτσι,
δύναμη για να συνεχίσουν τον αγώνα της ζωής. Οι μεγάλες αυτές γιορτές τους ήταν
άμεσα δεμένες με την εκκλησιά και τη θρησκεία, ευλογημένοι ένοιωθαν όταν
γιόρταζαν, με την ψυχή τους όλη, γνήσια κι αυθεντικά…
Ωστόσο οι γιορτές αυτές έπαιζαν κι έναν
άλλο, σημαντικό και κοινωνικό ρόλο: καθώς οι χοροί κρατούσαν όλη σχεδόν τη
μέρα, εκεί γινόταν το «νυφοδιάλεγμα». Έβγαιναν στολισμένα τα κορίτσια, χόρευαν
και τραγουδούσαν. Τις έβλεπαν τα αγόρια και διάλεγαν αυτή που θα γινόταν
γυναίκα τους, με κριτήρια την επιδεξιότητα στο χορό και το τραγούδι, τη χάρη
και τη σεμνότητά της. Έτσι, δημιουργούνταν τα νέα ζευγάρια και εξασφάλιζε το
χωριό τη συνέχεια και την προκοπή του…
Ας
ξεκινήσουμε, λοιπόν, την παρουσίαση με ένα γιορταστικό τραγούδι της τάβλας,
όπως έκαναν και οι παππούδες μας σε κάθε γιορτινή περίσταση, όπως η αποψινή…
«Σε
τουτ’ την τάβλα πού ‘ρθαμε, γραμμένα μάτια μ’ κι παρδαλά
σε
τούτο το τραπέζι, τρεις μαυρομάτες, ρούσσα μ’, μας κερνούν.
Τρεις
μαυρομάτες μας κερνούν, γραμμένα μάτια μ’ κι παρδαλά
και
τρεις καλές κοπέλες, η μια κερνάει ,ρούσσα μ’, με το γυαλί
Η
μια κερνάει με το γυαλί, γραμμένα μάτια μ’ κι παρδαλά
κι
η άλλη με την κούπα κι η τρίτη η μικρότερη
Κι
η τρίτη η μικρότερη, γραμμένα μάτια μ’ κι παρδαλά
με
μαστραπά γυαλένιο, κέρνα μας ρούσσα, κέρνα μας γλυκό κρασί…»
στο video που ακολουθεί δείτε την εκδήλωση
στο video που ακολουθεί δείτε την εκδήλωση
Παρασκευή, 16 Αυγούστου 2013
Η βραδιά ήταν αφιερωμένη στην ιστορία της εκκλησίας μας, του χωριού μας μέσα από μαρτυρίες, καταγραφές και ιστορικά γεγονότα και την πλούσια βιοποικιλότητα του.
Η εκδήλωση άρχισε με χαιρετισμό του π. Βασιλείου Τσιώνα, ακολούθησε ένα ποίημα του Κώστα Γκουλέτσα - που το απήγγειλε η εγγονή του - και οι ομιλίες της βραδιάς: για την ιστορία του Ι.Ν Αγίου Νικολάου από την θεολόγο Βιβή Κουκότσικα, για την ιστορία του χωριού και του μεγάλου ήρωά μας Νικοτσάρα από τον Γιάννη Αθαν. Ντελή, και για την βιοποικιλότητα του χωριού μας από τον δάσκαλο Θωμά Βασ. Καραβέντζα.
στο video που ακολουθεί δείτε την εκδήλωση
https://www.youtube.com/watch?v=57VWcPHpPJU
στην διάρκεια όλων των ημερών υπήρξε βιβλίο εντυπώσεων και όπου πολλοί μικροί και μεγάλοι έγραψαν και άφησαν κατάθεση ψυχής...
Σάββατο, 17 Αυγούστου 2013
Το πρωί τελέσθηκε η πανηγυρική Θεία Λειτουργία και επιμνημόσυνη δέηση, όπου χοροστάτησαν οι ιερείς π. Νικόλαος Νακούλας, π. Κωνσταντίνος Γκουλέτσας, π. Δημήτριος Σερετίδης και π. Βασίλειος Τσιώνας, ο οποίος μέσα σε βαθειά συγκίνηση μίλησε για την εκατονταετηρίδα της εκκλησίας μας και της απελευθέρωσης του χωριού μας.
το βράδυ οι εκδηλώσεις έκλεισαν με το πανηγύρι στο χώρο του σχολείου όπου μέσα σε μια καταπληκτική ατμόσφαιρα χαράς έκλεισε το αντάμωμα με την ευχή το χωριό να μας φέρνει πάντα όλους κοντά ... τον καταληκτικό λόγο εκφώνησε ο Κώστας Γ. Ντελής εκ μέρους του ΜΕΣ "Νικοτσάρας"
Αγαπητοί χωριανοί, αγαπημένοι ξενιτεμένοι μας
Φτάσαμε αισίως στην όγδοη, τελευταία μέρα του ανταμώματός
μας και κλείνουμε τις εκδηλώσεις μας με ένα μεγάλο γλέντι, όπως ταιριάζει στις
υπέροχες μέρες που ζήσαμε…Οι φετινές εκδηλώσεις ξεπέρασαν κάθε όνειρο και κάθε
προσδοκία. Μια απλή ιδέα, που ξεκίνησε πριν 5 χρόνια, υλοποιήθηκε και χάρισε σε
όλους μας ανεπανάληπτες στιγμές, που θα τις κουβαλάμε για χρόνια στις δεύτερες
πατρίδες μας, που θα γυρίσουμε ξανά όλοι…
Όλο αυτό που ζήσαμε, όμως, πήρε σάρκα και οστά μέσα από
πολλή δουλειά δεκάδων ανθρώπων. Πολλές ευχαριστίες από όλους μας στην
οργανωτική επιτροπή που μήνες τώρα σχεδίαζε αυτό το οχταήμερο, στα παιδιά του
συλλόγου που δούλεψαν, ο καθένας στο πόστο του, σκληρά και για πολλές μέρες.
Ευχαριστούμε θερμά τις νέες γυναίκες που καθάρισαν την εκκλησία και το σχολείο,
ετοίμασαν τη λαογραφική και φωτογραφική
έκθεση και χόρεψαν , τις γυναίκες και τους άντρες που τραγούδησαν, τα μικρά
παιδιά που χόρεψαν και έπαιξαν στα δρώμενα, όσους χειρίστηκαν μηχανήματα
εικόνας και ήχου, τους νεαρούς που ετοίμασαν το πάρτυ νεολαίας στο Σταυρό, όσους
ετοίμασαν και παρουσίασαν ομιλίες, όσους κουράστηκαν για να ετοιμάσουν το
αποψινό γλέντι. Ευχαριστούμε θερμά και το Δήμο Ελασσόνας για την υλικοτεχνική
υποστήριξη που μας παρείχε, καθώς και την επιχείρηση ήχου της Ντίνας Ζάμπουλα. Επίσης, συγχαρητήρια αξίζουν στον παπα-Βασίλη, για την υπομονή, την ευαισθησία
που επέδειξε καθώς και για τη στήριξη που μας πρόσφερε σε ό,τι του ζητήσαμε.
Τέλος, ευχαριστούμε όλους εσάς που είστε απόψε εδώ, σ’ αυτό το πανηγύρι χαράς…
Ζήσαμε συγκλονιστικές στιγμές αυτές τις μέρες, η χαρά και η
συγκίνηση κατέκλυζαν τις καρδιές κα καθρεφτίζονταν στα πρόσωπα. Άνθρωποι που
είχαν χρόνια και δεκαετίες να ανταμώσουν
συναντήθηκαν ξανά, αγκαλιάστηκαν, γέλασαν κι έκλαψαν. Κι ο καθένας θα
κουβαλά αυτές τις στιγμές μαζί του, όταν φύγει από δω…Ας γλεντήσουμε απόψε κι
ας ανταμώσουμε ξανά όλοι, γεροί και δυνατοί, ας ανανεώσουμε, λοιπόν, το
ραντεβού μας για τον επόμενο Αύγουστο. Ας γίνει αυτό που ζήσαμε φέτος αφορμή
για να ανοίξουμε ξανά τα πατρικά μας σπίτια, τις αυλές μας, τις καρδιές μας…
Καλό ταξίδι σε όλους, καλή αντάμωση πάλι….
κι η φλόγα της αγάπης για το χωριό μας ας σιγοκαίει πάντα μέσα μας ....
......................................................................................................................................................
