Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

τα νέα τρέχουν.. άλλος για μόναχο κι άλλοι για τν΄καλύβα τ΄Μπασιά!

Ναί!!
ο Ευάγγελος έφθασε στο Μόναχο όπου έτυχε θερμής υποδοχής!( παρακαλώ το κοσκνέϊκο να λάβει γνώσι!)


aerodromio monaxou .Gianni i synantisi giannotioton sto monaxo apo deksia pros aristera kotsios baggelis grigoris mparakos topu lamprou. se stelno ta doukoumenta (αμεσότης στο ρεπορτάζ Κώτσιος Παλ.)
Νάστε καλά παιδιά..
Κώστα ευχαριστούμε για την φωτο ανταπόκριση
Γρηγόρη γείτονα ντουβρίτη , που εισι?
Μίλτο Περιμένουμε φωτο από τ΄ν Νύχτα στ΄Μπασιά ΄ν καλύβα...
........................................................................................................................
έλαβα πρίν λίγες μέρες την επιστολή, αλλά λόγω φόρτου εργασίας δεν το ανέβασα και ζητώ συγνώμη ...
Αγαπητέ Νίκο Χατζούδη
είναι τιμή στον ταπεινό καφενέ μας κάθε σκέψη που γράφεται με πολλή αγάπη, νοσταλγία ...
και την παραθέτω όπως την έλαβα..

Λήψη του αρχικού συνημμένου αρχείου
Μαραζώνουν τα χωριά μας!!!
Αν για μια στιγμή αναπολήσει κανείς τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια,
και φέρει στον νου του το χωριό, όπου μεγάλωσε και έκανε τους πρώτους φίλους του,
τις γειτονιές τού χωριού που έσφυζαν τότε από παιδικές φωνές,
τα στενά και τους δρόμους τού χωριού όπου έπαιξε κρυφτό, τζουτζούφι και πιρπιρίτσα,
τις αυλές όπου έπαιξε τον σαλίγκαρο και την τριότα με τους συνομιλήκους του,
το κέντρο τού χωριού που έσφυζε από ζωή στους δρόμους, στα καφενεία,
θα αισθανθεί ένα σφίξιμο στην ψυχή του! Γιατί, το χωριό του, σήμερα, δεν έχει καμιά σχέση με όλα αυτά. Εικόνες διαφορετικές, που η μία ακυρώνει την άλλη.
Η κατάσταση είναι δραματική ειδικά στα ορεινά χωριά, όπως τα Γιαννωτά,
έχουν υποστεί την ξέφρενη εσωτερική ή εξωτερική μετανάστευση. Η ερημιά βασιλεύει στην κεντρική πλατεία τού χωριού.
Ένας με δυο καφενέδες επιμένουν να κρατούν
και οι λιγοστοί θαμώνες τους επιμένουν να αντιστέκονται στην επέλαση τού μαρασμού. Έφυγε ο κόσμος στις πόλεις, για να βρούνε καλλίτερη ζωή
και έμειναν στο χωριό οι λίγοι, για να "φυλάττουν Θερμοπύλες".
Είναι, κυρίως, ο κτηνοτροφικός και αγροτικός πληθυσμός που επιμένει ν' αγωνίζεται κόντρα στις καιρικές συνθήκες και στα διαρκώς αυξανόμενα έξοδα τής κτηνοτροφίας και καλλιέργειας όπου απλά παλεύει για να επιβιώσει. Ήρωας ο κτηνοτρόφος και αγρότης σήμερα στο χωριό.
Ελπίδα ταυτόχρονα , για να κρατήσουμε τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά μας.
Ήλθε τα τελευταία χρόνια και η βίαια κατάργηση των Κοινοτήτων και η υποχρεωτική ένταξή τους στους νέους "διευρυμένους" Δήμους.
Έτσι τα χωριά υπέστησαν ένα ακόμη βαρύτατο πλήγμα,
καθώς εγκατελείφθησαν πλέον στις τύχες τους. Η ίδια η ζωή απέδειξε, ότι στους νέους "διευρυμένους" Δήμους,
το κύριο ενδιαφέρον των νέων "αρχόντων" είναι να "λουστράρουν" την έδρα τού νέου Δήμου κι ας παρουσιάζουν πολλά χωριά την εικόνα εγκαταλελειμμένου συνοικισμού. Μαραζώνουν τα χωριά, οι προοπτικές δεν φαίνονται ευοίωνες.
Μία ματιά στα Δημοτικά Σχολεία να ρίξει κάποιος , θα παγώσει η ψυχή του.
Εκεί, όπου κάποτε ο Δάσκαλος προσπαθούσε να μορφώσει
και να διαπαιδαγωγήσει τα παιδιά τού χωριού, σε αίθουσες των 30, 40, και 50 ατόμων, σήμερα συναντούμε στην καλύτερη περίπτωση μαθητικά τμήματα των 7 ατόμων
η κλειστά Σχολεία. Αυτό δεν λέγεται πρόοδος!
Γιατί, εκεί, που κάποτε τα Σχολεία είχαν στην δύναμή τους ~100 μαθητές,
σήμερα αντικρίζει κανείς Σχολεία φαντάσματα. Τα χωριά και οι κάτοικοί τους είναι ότι πολυτιμότερο διαθέτουμε
για να μπορέσουμε να κρατήσουμε τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά μας.
Κι ας μην ρωτήσει κανείς "ποια είναι η λύση".
Σίγουρα από μόνος του κανείς δεν μπορεί να δώσει την λύση .
Η λύση θα βρεθεί, εάν το πρόβλημα αγγίξει και απασχολήσει όλους μας.
Αρκεί να θελήσουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα του μαρασμού. Μην περιμένουμε τις "φανφάρες" των δήθεν "ειδημόνων" πολιτικών!
Οι λύσεις κατακτώνται! Δεν χαρίζονται!
Ο καθένας μας μπορεί να συμβάλει αναλόγως των δυνάμεων του,
με απλά πράγματα και ενέργειες,
όπως το να επισκεφτεί το χωριό του όποτε έχει την δυνατότητα
έστω και μέσο τις ιστοσελίδας αυτής, απλά για να διαβάσει τα νέα του χωριού
που τόσο όμορφα περιγράφονται στην σελίδα αυτή.
Να αναζητά την συμμετοχή του στις λίγες κοινές εκδηλώσεις
που ενίοτε γίνονται με κέφι και μεράκι από συγχωριανούς.
Να επικροτεί την κάθε ενέργεια αντί να την κριτικάρει, όσο δίκιο και να έχει,
απλά να σκεφτεί ότι κάποιος προσπάθησε με μεράκι και αγάπη.
Να επικοινωνεί και να μεταφέρει στα παιδιά του
τα παλιά έθιμα και εκδηλώσεις που γινόταν στο χωριό.
Απλά πράγματα που ο καθένας μπορεί να δώσει,
αρκεί τον λίγο χρόνο που έχει στην διάθεση του να τον μοιράζετε όποτε μπορεί
με μικρές ενέργειες στην καθημερινότητα του για το χωριό του.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

την καλημέρα μου
σε όλους τους θαμώνες

ζήλεψα για την όρεινή διαβίωση αγαπητοί συγχωριανοί

και πιο πολύ τον Τεο που από την Γερμανία βρέθηκε στο τζιπιτούρα σαλε ΄΄ η καλύβα τ΄Μπασιά ΄΄.

Γειά σου Μίλτο
ζωντανές παραστατικές εικόνες!!
ζήλεψα αλλά χαίρομαι όμως που μεσα απ΄το αέρινο καφενείο μας μεταφέρετε τόσο όμορφες εικόνες!

το mail einai sto profil της πρώτης σελίδας.. άνοιξε το προφιλ και στείλε από κει φωτο ρεπορταζ..

χαιρετώ και τον τηλέμαχο με τις ανταποκρίσεις και τον Γιάννη τον Ρήγα .. Γεια σου Βασίλη

τα δέοντα σε όλους

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί περιπατητές των ψηλών βουνών
και των βοσκοτόπων του χωριού μας.
Χαίρομαι για την υποδοχή που επιφυλάξατε στον Θόδωρα του Γραμματέα από το Βέτσλαρ. Στο πρόσωπό του τιμήσατε όλους τους απόδημους Γιαννωτιώτες!!! Χαίρομαι που άτομα χωρίς ποιμενικές καταβολές, όπως ο Μίλτος, ανακαλύπτει τις ομορφιές των καλυβών και μας τις περιγράφει τόσο όμορφα και παραστατικά. Η καλύβα θα αναδειχθεί στο μέλλον τουριστικός προορισμός για όλους μας. Το καφενείο μας έπαιξε καταλυτικό ρόλο σ΄αυτό!!!
Τηλέμαχε, να μου φυλάγεις μια ροδιά που έχω φυτεμένη στο παλιό το μαντροτόπι δίπλα στην πεσμένη προβάτα μας. Την είχα φυτέψει στα τέλη του ΄80 με το Θοδωρή δίπλα στα πουρνάρια και έπιασε. Τα ρόδια σου ανήκουν.
Ευάγγελε Τζήκα του Ηλία καλώς πέρασες από την Κ. Ευρώπη και καλή συνέχεια.
Για το χωριό μας, που ερημώνει,συμφωνώ απόλυτα με το κείμενο του Νίκου Χατζούδη.
Με την ευκαιρία θα αναφέρω ένα απόσπασμα από το περιοδικό "το σέλας μιας άλλης καταχνιάς" 1999 που εξέδιδε ο μακαρίτης ο Νίκος Παπανικολάου, ο χαμός του οποίου άφησε δυσαναπλήρωτο κενό.
"Θα γυρίσω στο χωριό να μετρήσω τις χαρακιές που προκάλεσε ο μαχαιροβγάλτης χρόνος, σε ανθρώπους, σε πρόσωπα ,σε κορμιά.Θα γυρίσω να καταγράψω τις αλλαγές που έκαμε ο χαλαστής καιρός σε δρόμους, σε σπίτια, σε αναμοδαρμένους λόφους!Θα γυρίσω να ιδώ αν χιονίζει ακόμα στο χωριό μου τα Χριστούγεννα!Να ζυγίσω ποιοι με θυμούνται και ποιοι με ξέχασαν!Να διαπιστώσω πόσοι και ποιοι θα με γνωρίσουν".
Ηλίας Τσιουρής

Ανώνυμος είπε...

Ηλία αγαπημένε ξάδερφε

μας συγκίνησες πάλι...


τα δέοντα σε όλους..

Dimitra είπε...

Καλησπέρα,πέρα ως πέρα...
Νίκο,μας αρέσει πολύ η γραφή σου,και η σοβαρή και η χιουμοριστική και συμφωνούμε απόλυτα μ'όσα λες,όπως και με τον Ηλία.Το χωριό μας ζει την παρακμή που περιγράφεις κι αυτό πονάει πιο πολύ εμάς που ζήσαμε την ακμή του και είχαμε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια εκεί.Αγαπάμε τον τόπο μας και τους ανθρώπους του και,παρά τις παρέες και τις φιλίες που κάναμε στους τόπους που αργότερα ριζώσαμε,οι παιδικές μας φιλίες-που ευτυχώς υπάρχουν ακόμα,γερές σαν πέτρινο σπίτι στο χωριό-είναι αυτές που μας δίνουν τη γλυκιά αίσθηση της πραγματικής συντροφιάς...ας μην αφήσουμε αυτή την παρακμή να περάσει,λοιπόν,και στην αγάπη μας για τον τόπο μας...ας πάμε ,όποτε μπορούμε,οργανωμένοι λίγο σε παρέες(βλ.Λιόλιο,Μίλτο κτλ),για να περνάμε καλά στο σήμερα του χωριού μας..Πάσχα-χριστούγεννα,καλοκαίρι ας είναι αφορμή για να συναντηθούμε,να γελάσουμε,να πάμε εκδρομές,καλύβα ,μοναστήρι,τσιμπιτούρα...ας γνωριστούν τα παιδιά μας και ακινούργιες φιλίες ας γεννηθούν...Προσωπικά δε μου αρέσουν πολύ οι αναβιώσεις εθίμων,έχουν κάτι από τη θλίψη μνημόσυνου,νομίζω...ας αφήσουμε πίσω ό,τι δε ζει πια κι ας ζήσουμε το "τώρα" στο χωριό μας,με ζωντανό τρόπο και τη χαρά που μπορεί να μας προσφέρει,έχοντας μέσα μας κι αυτή τη γλυκιά αίσθηση που μας προσφέρει ο τόπος μας,που μας να΄θρεψε και μας έπλασε...

Ανώνυμος είπε...

foto pos stelnoume?

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ.Ο ΛΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΠΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΤΡΟΧΑΛΟΥ.ΦΥΤΕΨΑΝ ΔΕΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΒΑ. ΤΟ ΤΖΑΚΊ ΣΤΟ ΦΟΥΛ ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΨΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΙΓΙΑ.ΤΩΡΑ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΡΒΟ. ΡΗΓΑΣ ΓΙΝΝΗΣ.MELODY BAR

Ανώνυμος είπε...

me tou taxydromou.

Ανώνυμος είπε...

την καλημέρα μου σε όλους

για τις φωτογραφίες
τις στέλνετε με e-mail sto kafeneio
kai o kafetzis τις ανεβάζει με τον τρόπο του..

το mail του καφενείου θα το βρεις στην αρχική σελίδα που λέι profil kai meta το βλέπεις λέει e-mail αποστολή..

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΦΕΤΖΗ Κ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΝΝΩΤΙΩΤΕΣ.
ΡΗΓΑΣ ΝΤΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ.

Ανώνυμος είπε...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΝΝΗ

ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Ανώνυμος είπε...

καλημερα απο τα γιαννωτα με μεγαλη χαρα περιμενουμε τους επισκεπτες εστω του σαβ/κου ειναι σημαντικη η παρουσια τους για ολους στο χωριο
οπως σημαντικη ειναι κ η συμετοχη αλλα κ τα σχολια κ η φωτο ολων μεσω του καφενειου.
καθε μερα ολο κ περισσοτεροι χωριανοι ανηφοριζουν προς το βουνο να γνωρισουν ν ανακαλυψουν κ να χαρουν μια γιαννωτα ξεχασμενη οχι ομως τελειωμενη αυτο ισως ειναι το πιο δυνατο μυνημα που εχουμε να δωσουμε οσοι μενουμε εδω αλλα κ οσοι επισκεπτονται το χωριο.
ηλια η ροδια ειναι μια χαρα.
ξεκινησαμε μια προσπαθεια καταγραφης τραγουδιων που ακουστηκαν μονο στο χωριο με τον
δημητρη καρατασο στο μελλον θα σας γραψω κ κανα στιχο.τραγουδια παμπαλαια κ πανεμορφα που μας ταξιδευουν σ αλλους καιρους.
καφεμαν μια ανταποκριση κυριολεκτικα απ το ...μετωπο.
τα γεγονοτα παρατιθενται αυτουσια οπως ελαβαν χωρα στα περιξ του χωριου΄΄ρωτα ενας καποιο βοσκο ω μητσιου εχς μυγες στου μαντρι?
μητσιους-αν εχου λεει?εγω αρμεγου κ αυτες ΄΄βατευουντι΄΄στου μετωπο
αντε κ καλες αποκριες αγριγκορτσια τηλεμαχος