Στις 5/5/2011 είχα την τιμή να λάβω από την Δήμητρα,την οποία ευχαριστώ για την τιμή και την εμπιστοσύνη να μου το εμπιστευτεί , το παρακάτω ιστορικό ντοκουμέντο με την παράκληση να δημοσιευτεί , όπως ήταν και η επιθυμία του συγγραφέα.... Ας μου συγχωρεθεί ο χρόνος που πέρασε, αλλά το χρέος αυτό δεν το λησμόνησα.... Βλέποντας την φωτογραφία και την συνομιλία στο facebook , ας με συγχωρέσει ο Κώστας που δεν πήρα την άδεια για την αναδημοσίευσή της αλλά την ζητώ εκ των υστέρων και είμαι βέβαιος για την καλοσύνη του, δεν ήταν δυνατό να μην ολοκληρωθεί με την δημοσίευση της επιστολής η ιστορική καταγραφή εις μνήμη αυτών...
========================================================================
(φωτογραφία :Κώστας Παλιούρας)
Παρατίθεται η επιστολή όπως ελήφθη (σε e-mail)....
.................................................................................................................................................................
<< Κάπου στις αρχές του Μάρτη, Απόκριες,ήρθε και με βρήκε ο μπαρμπα-Κώστας Ψαλλίδας, που πρόσφατα «έφυγε»,ο ανήσυχος και πολυγραφότατος, που άνοιγε τις εκδηλώσεις του Αυγούστου στο χωριό παίζοντας φλογέρα…Μου έβαλε στο χέρι, λοιπόν, κάποια χαρτιά και, διαισθανόμενος-ίσως- το τέλος του, μου είπε: «αυτά θέλω να τα γράψετε και να τα πείτε, να τα μάθουν και οι νέοι…είναι για τα παιδιά απ’ τη Γιαννωτά που χάθηκαν στον πόλεμο…» και άρχισε να εξιστορεί αναμνήσεις από τα χρόνια εκείνα, Μακρυγιάννης σωστός…ένοιωθε, μάλλον, ότι χρωστούσε κάποιο είδος μνημόσυνου σ’ όλα αυτά τα παλικάρια που χάθηκαν άδικα,πάνω στη μεγάλη τους νιότη…του υποσχέθηκα ότι θα τα γράψουμε και θα τα πούμε και, εκτελώντας αυτή την υπόσχεση και το «λόγο που’δωκα», τα αντιγράφω, επεμβαίνοντας μόνο στην ορθογραφία κάποιες φορές, για να διαβάζονται πιο εύκολα…………………………………………………………………………………
«Ενθύμιο πολέμου της Γιαννωτάς εις το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με τους Γερμανοϊταλούς και τον εμφύλιο, από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 29 Αυγούστου 1949. Χάθηκαν στη διάρκεια του πολέμου 29 άτομα.
Άιντε κατακαημένη Γιαννωτά,όπως ζει το τσιμπούρι στην προβιά,
έτσι έζησες κι εσύ μες στους πολέμους πάνω στα βουνά.
Σε πήρε παλικάρια μέσα από την αγκαλιά και τα έστειλε
_αιωνία τους η μνήμη-να φυλάγουν τις χαράδρες και τα ψηλά βουνά.
Ο πόλεμος άφησε μανούλες χωρίς παιδιά, γυναίκες δίχως άντρες
Αφήνει κι ορφανά παιδιά ξυπόλητα και νηστικά στους δρόμους να γυρνάνε.
Ποιοι βαρέθηκαν στον πόλεμο
Νοέμβριος 1941:βαρέθηκε ο Καραβέντζας Ιωάννης του Δημητρίου.
Οκτώβριος 1942:βαρέθηκε ο Παπαδημόπουλος Δημήτριος και η σύζυγος Σταματή.
Φεβρουάριος 1944: βαρέθηκε ο Κουκότσικας Γρηγόριος
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από του γερμανοϊταλούς το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 1944, η Ελλάδα χωρίστηκε στα δύο.Το δεξιό ήθελε Βασίλειο της Ελλάδας και το αριστερό ήθελε ελληνική κομμουνιστική Δημοκρατία.Την καημένη τη Γιαννωτά την πλάκωσε ένα μαύρο σύννεφο.Ο εμφύλιος κηρύχτηκε το Γενάρη του 1946 μέχρι τις 29 Αυγούστου 1949.Μέσα στη διάρκεια του εμφυλίου βαρέθηκαν 25 παλικάρια από τη Γιαννωτά.
• Γκουλέτσας Αθανάσιος του Γεωργίου, ετών 30.
• Γκουλέτσας Βασίλειος του Γεωργίου, ετών 28.
• Γκουλέτσας Γιάννης του Γεωργίου, ετών 26.
• Γκογκουγιάννης Δημήτριος του Ζήση, ετών 18.
• Δρίλλας Μιχαήλ του Βασιλείου, ετών 19.
• Ευαγγελόπουλος Σίμος του Κων/νου, ετών 35.
• Ζιάκα μελαχροινή του Δημητριου, ετών 18.
• Καρακώστας Γιάννης του Δημητρίου, ετών 24.
• Καραβέντζας Χαράλαμπος του Γεωργίου, ετών 24.
• Κουτσογιάννης Γιάννης του Βασιλείου, ετών 19.
• Μπαράκος Ελευθέριος του Χρήστου, ετών 23.
• Ματούλας Χρήστος του Κων/νου, ετών 24.
• Ματούλα Δέσποινα του Κων/νου, ετών 22.
• Ντελής Αλέξανδρος του Δήμητρίου, ετών 37.
• Ντελής Χρήστος του Βασιλείου, ετών 24.
• Ντελής ή ρήγας Γιάννης του Κων/νου, ετών 23.
• Παπατριανταφύλλου Κων/νος του Δημητρίου, ετών 24.
• Παπαδημόπουλος Χρήστος του Γεωργίου, ετών 24.
• Παλιούρα Βάγια του Πέτρου, ετών 36.
• Τσέλλος Κων/νος του Χρήστου, ετών 23.
• Τζήκας Κων/νος του Γιάννη, ετών 20.
• Τσικρίκας Νικόλαος του Κων/νου, ετών 30.
• Φαρμακιώτης Γεώργιος του Αχιλλέα, ετών 26.
• Χατζής Γιάννης του Κων/νου, ετών 26.
• Ψαλλίδας Γιάννης του Ευαγγέλου, ετών 21.
Αν δε γενότανε πόλεμος, δε θα σκοτωνότανε κανείς…
Ο συγγραφέας
Ψαλλίδας Κωνσταντίνος του Ευάγγελου
Έτος γεννήσεως 1930
…καλό ταξίδι μπαρμπα-Κώστα…>>
'
'
'
'
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
5 σχόλια:
Πατριωτες καλημερα
Καιρος: προς το παρον ηλιοφανεια με λιγο ψυχρα ,παλι καλα ,μπηκαμε ειδη στα μεσα φθινοπορου και κρυο ακομα δεν αισθανθηκαμε τα φυλλα αρισαν να πεφτουν, αυτα.....αλλο τιποτα δεν ξερω.
Εσεις τι λεει, εχει κρυο κατω,γραψτε κανα νεο εχει κυδωνια ,ροδια στα περα αμπελια.
Καφετζη σου στελνω και μια φωτο απο το Μπαρμπα κωτσιο να τη βαλεις ,πραγματικα αυτη η πλακα ειναι ιστορικο ντοκουμεντο ,πρεπει να μεταφερθει στην πλατεια.
χαιρετω Κωτσιος Μοναχο.
καλησπέρα χωριανοί
πράγματι, ήταν πολύ συγκινητική η στιγμή που ο μπαρμπα-Κώτσιος μου εμπιστεύθηκε τα γραφόμενά του και χαίρομαι που δημοσιεύονται, όπως του το'χα τάξει...τόσο πολύ τον βασάνιζε αυτή η ιστορική αδικία-αυτή είναι η μοίρα του πολέμου- να χαθούν τόσες ζωές νέων ανθρώπων, που σκάλισε τα ονόματά τους ο ίδιος σε μάρμαρο, για να μείνουν για πάντα, μνημόσυνο αξιοπρεπές και παντοτινό...
και είναι παράξενο συναίσθημα να βλέπεις ονοματεπώνυμα, που τα έσεις συνδέσει με άλλα πρόσωπα, απογόνους των τόσων αδικοχαμένων....και μέρες που 'ναι, εθνικής μνήμης και επετείου, ας γίνουν τα λόγια του μπαρμπα- Κώτσιου μια σπονδή στην ειρήνη...
Δήμητρα
Κφετζη τωρα που μπαινει το φθινωπορο και το βουνο ομορφαινει με τις εναλλαγες των φυλλων απο πρασιανα σε κιτρινα καφε και τοοοσα αλλα χρωματα κανε ενα αφιερωμα ,να στειλει ο καθενας απο μια φωτο που εχει με τον Τομαρο (αμαρμπεη) η εστω με φοντο και να αρχισει μια συζητηση για το κανονικο ονομα του βουνου με τις τεραστιες - πανεμορφες βαλανιδιες και την μοναδικη θεα .
Χαιρετω Κωτσιος Μοναχο.
Χρονια πολλα σε οσες-ους γιορταζουν ,σημερα πανηγυρι στο χωριο με κλαρινα,θυμιζει παλιες καλες εποχες.
εεε πατριωτες πεστε κανα μασλατι ολοι απ τν ακρια ακρια μπαιντι.
Δημοσίευση σχολίου